แรงงานหญิง 2 คน มาขอความช่วยเหลือ จากมูลนิธิเพื่อสุขภาพและการเรียนรู้ของแรงงานกลุ่มชาติพันธุ์ (แมพ) ว่าทั้งสองได้ทำงานหน้าที่แม่บ้านกับบริษัทรับทำความสะอาดแห่งหนึ่ง และได้ไปทำงานทำความสะอาดในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเชียงใหม่

 

สาเหตุที่ทั้งสองขอออกจากงาน เนื่องจากก่อนหน้านี้ทั้งสองได้ทำงานกับบริษัทเก่าที่เคยทำงานที่นี้ได้สิ้นสุดสัญญา และหลังจากนั้นบริษัทนี้มาประมูลได้งานต่อ ซึ่งทางบริษัทใหม่นี้ให้ทำงานด้วยและบอกว่าจะให้เงินเดือนและสิทธิอื่นๆเท่ากับบริษัทเก่าที่ทั้งสองเคยทำงานมา แต่เมื่อทำงานครบ 1 เดือน

 

ทางบริษัทก็ไม่จ่ายเงินตามกำหนดที่ตกลงกันไว้ และสิทธิบางอย่างที่เคยได้ก็ไม่ได้ เมื่อลูกจ้างไปถามเรื่องเงินจากหัวหน้างาน ทางหัวหน้างานแจ้งว่าจะจ่ายเงินช้ากว่ากำหนด 5 วัน และจะหักค่าประกัน 3 เดือน

ทำให้แรงงานไม่เห็นด้วยและขอลาออก และแรงงานมีการบอกกล่าวด้วยวาจาว่าจะออก แต่ก็ได้เขียนใบลาออกส่งให้ที่หลัง และเมื่อสิ้นเดือนแรงงานก็ไม่ได้ไปทำงาน และนายจ้างก็ไม่ยอมจ่ายเงินค่าจ้างค้างจ่ายทั้ง 2 คน คนละ 7,000 กว่าบาท

 

เมื่อแรงงานทั้งสองได้ตัดสินใจและเอาหลักฐานการทำงาน หลักฐานที่ที่ต้องได้รับจากทางบริษัทมาให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิฯดู จากนั้นเจ้าหน้าที่มูลนิธิฯพาไปยื่นคำร้องที่สวัสดิการฯ

จากนั้นทางพนักงานตรวจออกคำสั่ง และเมื่อวันที่ 16 พ.ค.62 ซึ่งครบคำสั่งแล้ว ทางบริษัทได้เอาเงินมาวางไว้ให้กับเจ้าหน้าที่เพื่อจ่ายให้แก่แรงงานทั้ง 2 คน ตามจำนวนเงินที่ลูกจ้างร้องไปคือ 14,040 บาท

 

เมื่อวันที่ 17 พ.ค.2562 ทางเจ้าหน้าที่มูลนิธิฯได้พาแรงงานทั้ง 2 คนไปรับเงินที่นิติกร ที่สวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดเชียงใหม่เป็นที่เรียบร้อย และ

แรงงานทั้ง 2 คนบอกว่า “ถ้าไม่มีมูลนิธิฯเราทั้ง 2 คนคงไม่ได้เงินค่าจ้างเราคืนแน่นอน เพราะก่อนที่จะมาขอความช่วยเหลือที่นี้ เราทั้ง 2 คนได้ไปติดต่อขอรับเงินค่าจ้างจากหัวหน้างานหลายรอบ แต่ก็ไม่เคยได้ เลื่อนวันไปเรื่อยๆ” และสุดท้ายบอกว่าเราสองคนไม่ได้แจ้งออกล่วงหน้า 1 เดือน

 

“สุดท้ายขอบคุณมูลนิธิแมพ ขอบคุณเจ้าหน้าที่ ที่ให้คำแนะนำและช่วยเหลือมาโดยตลอด ถึงแม้เป็นเงินจำนวนไม่มากแต่ก็เป็นค่าแรงที่เราใช้กำลังทำงาน เงินก้อนนี้ จะเป็นค่าเทอมลูก

ละจะแบ่งไปทำบุญด้วย สุดท้ายขอฝากถึงเพื่อนๆ ที่ทำงานและเจอปัญหาเหมือนกับเราสองคน อย่าคิดหนีปัญหา ถ้าเราหนีเราจะหนีเรื่อยๆ ถึงจะเป็นเงินเล็กน้อย แต่เราก็ใช้หยาดเหงื่อแรงกายแลกมันมา อยากให้ทุกคนมาใช้สิทธิของเราค่ะ ไม่อย่างนั้นเราจะถูกเอาเปรียบไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ” แรงงานทั้งสองกล่าว